Gronostaj jest większy od łasicy; ciężar ciała 150 – 450 g., długość ciała 22 – 29 cm, ogona do 15 cm. Samica jest znacznie mniejsza od samca. Ubarwienie tego zwierzęcia zmienia się wraz z porą roku – latem grzbiet brązowy, brzuch biały; zimą ubarwienie z wyjątkiem końca ogona jest białe. Ssak ten ma krótkie nogi i okrągłe, stojące uszy.
Zwierzę to zamieszkuje lasy, ogrody, zarośla nadwodne, parki, stodoły, stajnie, zakrzewienie śródpolne oraz nieużytki poprzemysłowe. Coraz częściej spotykane jest na terenach rolniczych w bliskim sąsiedztwie wody. Gnieździ się w opuszczonych dziuplach, norach, pod korzeniami drzew oraz w opuszczonych budynkach. Wyściółkę gniazda stanowią mech i sierść. Aktywność gronostaja zależy od pory doby: zimą je tylko gryzonie, latem również żaby, owady, pisklęta, ptasie jaja oraz jagody. 20 – 25 ha to terytorium łowieckie jednego osobnika, w poszukiwaniu pożywienia pokonuje do 9 km dziennie. W razie konieczności potrafi wspinać się, pływać i skakać.
Samica rodzi w kwietniu lub maju 3-8, czasami kilkanaście młodych. Ciąża trwa 11 tygodni. Gronostaje żyją 5 – 7 lat.
Te niewielki ssaki występują licznie w całej Polsce, nie jest gatunkiem zagrożonym. Można je spotkać w całej Azji i Europie, z wyjątkiem Półwyspu Bałkańskiego.
Gronostaje są w Polsce pod ochroną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz