Foka pospolita.

Opływowe ciało foki pospolitej ma od czubka nosa do końca tułowia 1,5-2 m długości, przy czym samice są mniejsze i lżejsze od samców. Futro ma barwę od jasnoszarej do szarobrązowej, z licznymi czarnoszarymi (samce) lub ciemnobrązowymi (samice) plamami na grzbiecie, na bokach ciała jest ich mniej. Głowa okrągława, z krótkim pyskiem, małżowin usznych brak. Kończyny są przekształcone w płetwy, z których tylne skierowane są zawsze ku tyłowi.
Areał rozprzestrzenienia foki pospolitej obejmuje wybrzeża północnych części oceanów Spokojnego i Atlantyckiego. W Europie ta przedstawicielka podrzędu płetwonogich występuje od kanału La Manche (sporadycznie dociera do Portugalii) do Islandii, północnej Norwegii i zachodniego Bałtyku. W Polsce spotykana u wybrzeży wysp Wolin i Uznam, a także w Zatoce Szczecińskiej. Foka pospolita najchętniej przebywa na piaszczystych przybrzeżnych płyciznach i wattach, u skalistych wybrzeży z plażami żwirowymi i w ujściach rzek w zasięgu morskich pływów. W niektórych regionach występowania, m.in. u niemieckich wybrzeży Morza Północnego, jej przyszłość jest zagrożona ze względu na prowadzone na nią niegdyś intensywne polowania i coraz większe zanieczyszczenie wód morskich.
Foki pospolite pływają zręcznie i szybko. Pod wodą pozostają zwykle „tylko” 5-10 minut, w razie potrzeby mogą jednak nurkować nawet przez 45 minut. Podczas zanurzenia ich nozdrza i małe otwory uszne zostają odruchowo szczelnie zamknięte przez specjalny mięsień. Na lądzie foki pospolite poruszają się, pełzając ociężale, ponieważ nie mogą podwinąć tylnych płetw pod ciało i odpychać się nimi. Muszą więc pełzać, wijąc się na brzuchu. Foki pospolite są aktywne w ciągu dnia. Zwykle tworzą mniejsze lub większe stada. Najchętniej odpoczywają, leżąc na piaszczystych płyciznach i wygrzewając się w promieniach słońca.
Pokarmem foki są przede wszystkim ryby, w mniejszym stopniu także skorupiaki i głowonogi. Foki pospolite polują głównie w ciągu dnia w płytkich przybrzeżnych wodach. Zdobycz natychmiast zjadają pod wodą.
Okres godowy przypada na czerwiec i lipiec. Po trwającej 11 miesięcy ciąży samica rodzi zwykle jedno młode, rzadko dwoje. Mata foka już po kilku godzinach od chwili przyjścia na świat potrafi pływać i matka troskliwie za nią podąża, gdy tylko potomek próbuje się od niej oddalić. Młode ssie matczyne mleko przez 8 tygodni, a robi to zarówno w wodzie, jak i na lądzie. W tym czasie tak wyrasta, że może już wieść samodzielne życie. Zostaje wówczas dość nagle odstawione od piersi przez matkę i pozostawione własnemu losowi.