Tę niewielką antylopę, zaliczaną do grupy gazel, wyróżniają niezwykłe proporcje ciała. Szyja i nogi są tak długie w porównaniu z tułowiem, iż dadzą się porównać tylko do żyrafy. Owo wydłużenie zwierzęcia wzwyż rzeczywiście spełnia podobną rolę, co w kilku językach europejskich zyskało odbicie pod postacią nazwy antylopy-żyrafy, czasami używanej także u nas. Otóż gerenuk tak samo skubie liście drzew porastających sawannę. Będąc czterokrotnie niższy od żyrafy, niedomogi wzrostu nadrabia fortelem: osobliwym sposobem wspinania się ku koronom mniejszych akacji.
Gerenuk przystosowuje się do najrozmaitszych warunków. Dobrze znosi suszę, jego ustrój może tygodniami zadowalać się wodą zawartą w paszy, bez potrzeby picia.
Dzięki łatwości adaptacji do różnych siedlisk antylopa ta w ostatnich latach zwiększyła swą liczebność i rozszerzyła areał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz