Bokser.

Wrażenie ogólne

Bokser jest psem średniej wielkości w typie mastifa, o zwartej budowie ciała, kwadratowej sylwetce i dość silnym koścu. Jest jednak nieco mniejszy oraz ma lżejszą i smuklejszą głowę niż inne mastify, która przypomina głowę swojego bliskiego krewniaka - buldoga angielskiego. Głowa boksera stanowi jego najbardziej charakterystyczną cechę zewnętrzną. Jest dosyć szeroka, z krótką kufą oraz z cofniętą i dosyć wysoko umieszczoną truflą nosa, umożliwiającą mocny chwyt i jednoczesne pobieranie powietrza.

Bokser jest dobrze umięśniony. Posiada krótki, prosty i muskularny grzbiet; mocną szyję bez fałdów na podgardlu i dobrze wysklepione oraz plastycznie uzewnętrznione żebra.

Bokser jest niezwykle żywym i sprawiającym wrażenie zawsze czujnego. Pies ten nie powinien sprawiać wrażenia ociężałego czy niezdarnego.

Szata

Włos krótki, lśniący i twardy, ściśle przylegający do ciała.

Maść

Żółte lub pręgowane. Maść żółta występuje w rożnych odcieniach, od jasnożółtego do ciemnoczerwonobrązowego, przy czym za najładniejsze uważane jest umaszczenie pośrednie (czerwonoźółte). Maska czarna, nie wychodząca poza kufę, aby pies nie miał ponurego i nieprzyjemnego wyrazu. Odmiana pręgowana ma na żółtym tle w wymienionych wyżej odcieniach, ciemne lub czarne pręgi przebiegające w kierunku żeber. Barwa tła musi wyraźnie kontrastować z barwą pręg. Białe znaczenia nie są zasadniczo niepożądane, mogą wręcz korzystnie wpływać na estetykę umaszczenia.

Boksery o umaszczeniu zawierającym więcej niż jednej trzeciej białego, całkowicie białe lub czarne nie mogą być dopuszczone na wystawę.

Historia rasy

Bokser jest niemiecką rasą, której początki sięgają XVI w. Za bezpośredniego przodka boksera uważa się brabanckiego bullenbeissera. Był to pies w typie mastifa, który powstał w wyniku skrzyżowania ciężkiego, bojowego, molosa z lżejszymi i zwinnymi chartami. Hodowlę bullenbeisserów prowadzili myśliwi, wykorzystujący je do polowania na niedźwiedzie i dziki. Zadaniem bullenbeissera było złapanie osaczonej przez psy naganiające zwierzyny i przytrzymanie jej do momentu przybycia myśliwego. Aby dobrze spełnić swoją rolę pies ten musiał mieć możliwie szeroką kufę z szeroko rozstawionymi zębami. Mógł w ten sposób mocno wgryźć się i przytrzymać ofiarę.

Każdy bullenbeisser, który posiadał te cechy był przydatny w polowaniu i tym samym nadawał się do dalszej hodowli, która dawniej kierowała się wyłącznie jego użytecznością. W ten sposób wyselekcjonowano psa o szerokiej kufie i z wysoko umieszczoną truflą nosa. Bullenbeissery były w różnych okresach krzyżowane z angielskimi mastifami, buldogami, dogami niemieckimi i terierami, tworząc około 1830 r. całkowicie nową rasę - boksera.

Boksery były pierwotnie używane przez niemieckich i holenderskich myśliwych do polowań na dziki, niedźwiedzie i jelenie. Używano ich także do popularnych walk z bykami oraz psami. Wraz z wytrzebieniem zwierzyny oraz wprowadzeniu zakazu walk zwierząt w Niemczech w połowie XIX w. rasa ta przetrwała tylko dzięki rzeźnikom i handlarzom bydła.

W 1860 r. po raz pierwszy pojawia się nazwa - bokser. Do dziś dokładnie nie wiemy, czy nazwa pochodzi od charakterystycznej, krótkiej kufy psa, czy jest to przekręcona nazwa jego protoplasty, bullenbeissera. W 1895 r. na wystawie w Monachium pojawiły się pierwsze psy tej rasy a rok później powstał pierwszy klub tej rasy. Pierwszy wzorzec tej rasy psów został oficjalnie zatwierdzony w 1905 r.

Bokser jest obecnie jednym z najpopularniejszych psów na świecie. Jest uznaną rasą służbową, znajdującą zastosowanie w wojsku, policji i służbach celnych. Oczywiście sprawdza się również jako pies towarzyszący i obronny.

Temperament

Bokser jest wesołym, bardzo żywym, figlarnym, ciekawym otaczającego go świata i bardzo energicznym psem o dużym temperamencie. To bardzo inteligentny, szybko uczący się i chętny do nauki pies, dlatego jest on uznawaną rasą psów służbowych. Świetnie sprawdza się w konkurencjach na posłuszeństwo. Bokser jest stale w ruchu i doskonale przywiązuje się do swoich właścicieli.

Bokser w specyficzny w psim świecie sposób używa swoich przednich łap do nieomal wszystkiego. Bawi się swoimi zabawkami czy też miską w sposób, który przypomina trochę zachowanie kota. Zachowały się relacje z walk psów, w których opisywano jak boksery wyskakiwały na przeciwników z wyciągniętymi łapami, jakby chciały zadać cios.

Bokser jest wierny, czuły, szczególnie przywiązany i cierpliwy w kontaktach z dziećmi, dla których jest wyśmienitym wprost opiekunem i towarzyszem zabaw. Należy jednak uważać na zabawy z małymi dziećmi, gdyż nawet pies w późnym wieku jest bardzo energiczny w zabawie i zachowuje się jak duży szczeniak. Ponadto całkowicie nie zdaje sobie sprawy ze swojej wielkości i mógłby mimowolnie przewrócić naszego malucha.

Zgodnie z naturą psa bojowego, zadaniem boksera jest ochronić Ciebie, Twoją rodzinę i Twój dom, co też ten silny i nieustraszony "bokser wagi średniej" z łatwością uczyni. Jego czujność i nieustraszona odwaga jako obrońcy i stróża rozsławiły go już dawno. Nie jest przy tym nadmiernie hałaśliwy, gdyż nie ma w zwyczaju szczekać bez powodu. Pies ten jest raczej nieufny i ostrożny wobec obcych osób, ale zachowuje się wobec nich jak prawdziwy dżentelmen i nigdy nie jest podstępny czy agresywny. Osoby znane psu są za to witane bardzo wylewnie i entuzjastycznie.

Bokser potrafi być dominujący w stosunku do obcych psów, wobec których bywa również agresywny. Dobrze wychowany bokser dobrze współżyje jednak z psami i kotami z kręgu jego rodziny, ale mniejsze zwierzęta takie jak chomiki, świnki morskie, myszy czy szczury, a także kaczki, kurczęta i inne ptactwo domowe mogą okazać się "zbyt" kuszące. Można go nauczyć, aby "nie ruszał" tych zwierząt, ale nie jest polecane, żeby zostawał z nimi sam na sam.

Bokser jest zawsze chętny do pracy i zabawy. Jest to pies, który potrzebuje stałego towarzystwa z człowiekiem. Absolutnie nie może być trzymany w kojcu czy też na łańcuchu, gdyż pozbawiony kontaktu ze swoim panem może stać się wtedy "zły" i nieobliczalny. Bezwzględnie należy nauczyć boksera, żeby nie był hałaśliwy i w szczególności, żeby nie skakał na ludzi. Rasa ta jest znana ze swojej odwagi i doskonale sprawdza się jako pies obronny.

Boksery mogą ślinić się, choć nie tak intensywnie jak inne mastify, i chrapać. Podobnie jak w przypadku wszystkich psów, w których płynie krew buldoga, "dosyć" nie komfortowe są problemy z trawieniem, prowadzące do wzdęć.

Problemy zdrowotne

Wśród chorób i schorzeń, które przytrafiają się tym psom na pierwszym miejscu wymienić należy oczywiście dysplazję stawu biodrowego oraz spondylozę, czyli postępujące skrzywienie kręgosłupa. Niestety, boksery są znacznie częściej podatne, niż inne rasy psów, na różnego rodzaju nowotwory złośliwe, szczególnie po ósmym roku życia. Jeżeli tylko dostrzeżemy na skórze psa brodawki, zgrubienia lub inne zmiany, należy szybko zasięgnąć porady weterynarza.

Zdarzają się choroby serca, szczególnie kardiomiopatia. Jest to grupa chorób mięśnia sercowego, heterogennych ze względu na etiologię, prowadzących do dysfunkcji serca. Zajęciu mięśnia sercowego mogą towarzyszyć nieprawidłowości budowy i czynności osierdzia, wsierdzia lub innych narządów.

Rzadko występują problemy z tarczycą, epilepsja i różnego rodzaju alergie skórne. Bardzo rzadko występuje aksonopatia, czyli choroba obwodowego i centralnego układu nerwowego.

Od 20 do 40 % białych szczeniąt rodzi się głuche na jedno bądź oba uszy.

Pielęgnacja

Bokser jest generalnie bardzo czystym psem. Krótką sierść niezwykle łatwo pielęgnować. Wystarczy cotygodniowe szczotkowanie w celu pozbycia się martwych i luźnych włosów.

Częste kąpanie jest niewskazane, powinno być przeprowadzane tylko w ostateczności. Z całą pewnością nie należy czynić tego regularnie, gdyż używanie szamponu może doprowadzić do zmniejszenia ochronnych właściwości szaty psa.

Idealny dom

Ponieważ jest to pies stosunkowo mało aktywny wewnątrz, bokser może mieszkać w mieszkaniu, choć oczywiście dom z dokładnie zabezpieczoną działką jest zdecydowanie lepszym rozwiązaniem. Jest to pies bardzo aktywny na zewnątrz i potrzebuje wiele ruchu, dlatego nie nadaje się dla osób wygodnickich, którzy nie są w stanie zapewnić bokserowi aktywności i zajęcia. Nie jest to rasa nadająca się do mieszkania w budzie czy kojcu. Bokser potrzebuje bliskiego kontaktu z człowiekiem, gdyż może stać się "zły" i złośliwy.

Ta rasa psów jest jednak bardzo wrażliwa na upały, wilgoć i zimno. Nie należy zostawiać psa bez dostępu do wody i cienia w gorące dni, a także zbyt długo na dworze, gdy temperatura spadnie poniżej zera. Przedstawiciele tej rasy psów dobrze adaptują się zarówno do środowiska miejskiego czy wiejskiego, lecz preferują pobyt w umiarkowanym klimacie.

Ćwiczenia

Bokser potrzebuje bardzo dużo ruchu i ćwiczeń, aby wyładować nadmiar energii. Jest bardzo aktywny na zewnątrz. Lubi biegać, pływać i zawsze jest gotowy do szaleństw czy zabawy. Zalecana jest codziennie, przynajmniej godzina intensywnych ćwiczeń, gdyż same spacery, na które co prawda chodzi bardzo chętnie, nie wystarczą, aby nasz pies był w dobrej formie. Bokser jest, więc idealnym kompanem dla ludzi uprawiających jogging czy lubiących wycieczki rowerowe.

Wychowanie

Bokser potrzebuje prowadzenia przez doświadczonego opiekuna, wymaga bowiem konsekwentnego wychowania. Jest posłuszny i szybko się uczy, ale pies ten w pełni podporządkowuje się tylko jednej osobie. Potrafi być przy tym lekko dominujący nad pozostałymi członkami rodziny i bez wahania zawładnie kanapę i łóżko, jeżeli nie będzie uczony posłuszeństwa od wieku szczenięcego.

Należy pamiętać, że bokser wciąż zachował cechy psa bojowego i dlatego proces wychowania i socjalizacji szczeniaka powinien rozpocząć się jak najwcześniej. Zaniedbania w tej mierze mogą prowadzić do skłonności do walk z innymi psami lub zwierzętami.

 
Zdjęcie rzeczywiste.